In de Herbergier leef je waardig en vrij met dementie

HB Olst
Zorg & Welzijn

In een Herbergier wonen twee zorgondernemers in één huis met 16 - 19 bewoners die geheugenproblemen hebben – een uniek zorgconcept. Inmiddels zijn er ruim 50 Herbergiers verspreid door het hele land.

Zorgen voor en wonen met

In iedere Herbergier wonen mensen met dementie, samen met twee zorgondernemers. ‘Dat je in hetzelfde huis woont, is heel speciaal’, vertelt Rianne Aalbers, zorgondernemer van Herbergier Emmen. ‘Want je deelt je hele leven met elkaar. Ik ben hier niet van 9 tot 5, ik ben hier 24/7.’

Matthijs Bakker – zorgondernemer van Herbergier Piershil – legt uit waarom dat zo waardevol is: ‘Doordat je er altijd bent, ken je de bewoners zó goed: als ik de huiskamer binnenloop, zie ik het aan een blik of houding direct als iemand zich niet fijn voelt. Voor familieleden is het een enorme geruststelling om te weten dat er altijd een vertrouwd gezicht over hun dierbare waakt.’

Thuis, géén tehuis

Het grote verschil tussen de Herbergier en de institutionele zorg? ‘In veel verzorgings- of verpleeghuizen is er simpelweg geen tijd en geld – en daardoor veel minder aandacht’, aldus Matthijs. ‘Toen ik nog voor een zorginstelling werkte ging ik vaak buiten werktijd met een mevrouw wandelen, omdat daar overdag geen tijd voor was. Met liefde en plezier, hoor! Maar dat moet toch anders kunnen?’

Matthijs vervolgt: ‘In de Herbergier is die tijd er wel. Een paar weken geleden kwam er een bewoonster naar me toe: ze wilde graag een nieuw plantje op haar kamer. Daar was ze erg onrustig over. Normaal bel je dan de familie om het te regelen, en in de tussentijd zit die mevrouw maar te wachten. Hier niet: we pakken de auto en gaan samen een plantje uitzoeken. En weet je wat het mooie is? Zo heeft mevrouw de vrijheid om haar keuzes te maken én krijgt ze de hulp die ze nodig heeft. Win-win, dus. Daarom noem ik de Herbergier ook geen tehuis, maar een thuis.’

Is er wel een probleem?

In de Herbergier staat keuzevrijheid bijzonder hoog in het vaandel. Als zorgondernemer is het je taak om die te respecteren, binnen veilige grenzen. Rianne: ‘Wie ben ik om te bepalen dat Annie geen taart mag, omdat ze diabetes heeft? Laten we gewoon samen met de huisarts kijken hoe we de insuline kunnen afstellen, zodat ze wél af en toe een stukje taart kan eten. Wij leven heel erg vanuit het motto: is er wel een probleem? Zo niet, dan hoeven we ons ook geen zorgen te maken.’

Open deuren

Uniek aan de Herbergier-formule: iedere locatie hanteert een opendeurenbeleid. Geen vaste wandelmomenten of visite-uurtjes, bewoners kunnen gaan en staan waar ze willen en bezoek is altijd welkom. Matthijs: ‘Iedereen mag hier de poort uit voor een blokje om. Natuurlijk kijken we wel of het verantwoord is om een bewoner alleen op pad te laten gaan. Zo niet, ook geen probleem – dan loopt er gewoon even iemand mee.’ Rianne beaamt het belang van bewegingsvrijheid: ‘Als je een deur op slot doet, gaat alle gastvrijheid direct verloren. Waarom zou je mensen opsluiten? Zolang ze veilig zijn en niet verdwalen kan dat prima.’

Dankbaar werk

Matthijs geeft z’n medewerkers dagelijks mee waar de Herbergier om draait: ‘We vinden het belangrijk dat onze zorgverleners communiceren vanuit gelijkwaardigheid, niet op basis van autoriteit of hiërarchie. Een simpel voorbeeld: in onze Herbergier willen we mensen altijd zelf laten bepalen wat ze drinken. Dus ook al weten alle medewerkers dat Henk z’n koffie altijd zwart drinkt, wil ik toch dat ze hem vragen: wat wil je drinken? Dát is waardigheid.’

Daarin schuilt ook direct de kracht van de Herbergier, weet Rianne: ‘Hier volg je als zorgverlener geen draaiboek. Je werkt in het belang en volgens het ritme van de bewoner. Het allerbelangrijkste is om ze een fijne dag te bezorgen – zo simpel is ‘t. Daardoor is het werk zo dankbaar. Er werken mensen in ons team die waren uitgekeken op de zorg, en hier tóch weer plezier in hun vak hebben gevonden omdat de focus hier op de mens ligt, niet op het systeem.’

Bijzonder gewoon

De familie speelt een heel belangrijke rol. ‘Die betrekken we actief’, vertelt Matthijs. ‘We vinden gastvrijheid erg belangrijk, dus familieleden zijn altijd welkom. En we hebben ze ook nodig, want zij zijn ‘gespecialiseerd’ in hun partner, vader of moeder. Dus we vragen hen: wat voor iemand is je moeder of vader en wat heeft zij of hij nodig? Met die informatie kan een bewoner hier op dezelfde voet doorleven – zoals-ie gewend is. De slogan van de Herbergier is niet voor niets: bijzonder gewoon.’

Ook interesse in het zorgondernemerschap? Volg dan een online informatiebijeenkomst. Meld je aan via: www.herbergier.nl/zorgondernemer-worden

Delen: