Foto: Lief kaartje van familie.
Hoewel de deur in Herbergier Assendelft voor bezoek op slot zit, gaat het leven door. Verbinding wordt nu op een andere manier gevonden. “Van alle betrokkenheid krijg ik een brok in mijn keel”, vertelt Anita Brandt. Zij werkt na dertig jaar verpleeghuiszorg sinds vijf jaar in de Herbergier. Anita geeft ons een inkijkje op de werkvloer.
De deuren van de Noord-Hollandse Herbergier waren al voor het landelijke verbod gesloten voor bezoek. Boodschappen en hulpmiddelen worden voor de deur afgezet. Voor familie is het moeilijk om niet meer langs te kunnen komen. “Maar iedereen is begripvol. We ontvangen lieve kaartjes van familieleden. Op familienet zetten we elke dag veel foto’s met een persoonlijk berichtje, bewoners kunnen bellen en als medewerkers hebben we ook telefonisch contact met familie.” Buiten haar werk om beperkt Anita haar sociale contact tot een minimum. “We zijn extra voorzichtig.”
Kippenvel
Het huidige bezoekverbod komt soms diep binnen. Onder meer toen een bewonersechtpaar een doos opende waarin een hartverwarmende kaart en fotoballon van hun zoon en diens gezin zat. “Die mensen braken. Toen ik dat zag – en nu ik het weer vertel – kreeg ik er kippenvel van.” Ook wanneer zij tijd doorbrengt met bewoners. “Dan besef ik extra dat ik bij iemands ouder ben terwijl de kinderen op afstand zitten. Dan denk ik wel: ‘Potverdorie, hopelijk is het snel achter de rug.’”
“We zijn dankbaar voor alle lieve mensen om ons heen”
De reacties uit de buurt vindt het team van Herbergier Assendelft hartverwarmend. Zo stond een buurtbewoonster laatst voor de deur met een wasmand vol tulpen in haar armen. “Haar zoontje vertelde dat hij voor alle opa’s en oma’s een bosje bloemen kwam brengen. Dat was zo aandoenlijk om te zien. Ik kreeg een brok in mijn keel.” Een paar dagen daarvoor was de orchideeënkweker al langsgekomen met bloemen voor het personeel. “We zijn dankbaar dat er zoveel lieve mensen om ons heen zijn.”
Orchideeën voor de zorgtoppers, tulpen voor alle 'opa's en oma's' in de Herbergier.
Wandelen over het erf
Typerend aan de Herbergier zijn de open deuren. Maar om bewoners die graag op pad gaan te beschermen, is er sinds maandag een hekje bij de ingang van het pad geplaatst. Die gaat om half twee – de tijd dat enkele bewoners meestal een luchtje scheppen – tijdelijk dicht. “Gelukkig hebben we een groot erf waar we kunnen wandelen”, vertelt Anita. Ook is het terras vrolijk opgeknapt met bloemetjes en leuke kleedjes. “In de tussentijd maken we er het beste van. Buiten kunnen we van het mooie weer genieten, binnen zijn we elke dag met van alles bezig. Onder meer met spelletjes en kaarten maken voor familieleden.”
Warm team
Vooralsnog is er in Herbergier Assendelft verder weinig te merken van het coronavirus. Wel ligt ‘voor het geval dat’ een draaiboek klaar en staat er een crisisteam paraat. “Die bestaat uit zorgondernemers Fred en Margret en vijf medewerkers.” Donderdag komt het team samen om te praten over mogelijke scenario’s en hoe daarbij te handelen. “Dat is geruststellend.”
Anita is blij met haar warme team. “De betrokkenheid en bereidheid om elkaar te helpen was altijd al groot. Maar ik bespeur nu des te meer dat ik een mooie werkplek heb. Het is fijn om een goed team om je heen te hebben. We doen het namelijk samen."