Het moet ongeveer een halfjaar na de start van Herbergier Reeuwijk zijn geweest dat mevrouw Kreder (87) aanschoof bij de wekelijkse schilderclub. Niet veel later toverde zij de meest prachtige tekeningen tevoorschijn. Lees hier een verhaal over ontluikende schilderskunsten in de Herbergier.
'Ik wist niet dat ik het kon’
Mevrouw Kreder was getrouwd met een creatieve man. Nog altijd wordt zij omringd door zijn kunstwerken in haar kamer in de Herbergier, gevestigd in een voormalig gemeentehuis. Vol bewondering heeft ze vaak toegekeken hoe hij met zijn kleuren het doek te lijf ging. Een hobby voor het leven was het. Maar zelf het penseel ter hand nemen was nooit in haar opgekomen. Eén kunstenaar in huize Kreder is immers wel genoeg, zou ze gedacht kunnen hebben.
In Herbergier Reeuwijk van zorgondernemers Carlo en Marleen Onderstal gaat veel aandacht uit naar de persoonlijke interesses van de 16 bewoners/gasten. “Ruimte geven aan ieders eigenheid” zo noemt Marleen het. “We nemen de tijd om te ontdekken wie iemand is en wat hij of zij graag doet. En of datgene voor die persoon een zinvolle bezigheid zou kunnen zijn.”
(Foto: Specht geschilderd door mevrouw Kreder. Rechts de opening van de expositie)
Vogels
De inschatting van Marleen en Carlo dat mevrouw Kreder de schilderclub wel zou kunnen waarderen, was dan ook een schot in de roos. Om van het zinvolle karakter ervan nog maar te zwijgen. Want binnen de kortste keren verschenen er onder de handen van mevrouw Kreder de meest prachtige kunstwerken, veelal potloodtekeningen van vogels. Tot grote verbazing van haarzelf. “Ik wist helemaal niet dat ik dit kon”, klonk het meermaals terwijl een twinkeling haar ogen sierde.
De schilderclub op de 1e verdieping van de Herbergier staat elke woensdagochtend onder de bezielende leiding van Fred. Naast kunstenaar -en voormalig zorgondernemer van Thomashuis Gouda- is hij ook de schoonzoon van één van de gasten van de Reeuwijkse Herbergier. “Dat geluk hebben we”, vertelt Marleen over Fred. “Iemand die precies weet hoe hij met onze bewoners aan de slag moet gaan en het beste in hen weet boven te halen.”
Expositie
En dit laatste is exact wat er gebeurt tijdens de schilderclub. Naast de vogels van mevrouw Kreder is er bijvoorbeeld ook de abstracte kunst van één van haar medebewoners. Stuk voor stuk werken waar de gemiddelde kunstenaar zich allerminst voor zou schamen. Niet zo verwonderlijk dus dat er vorig jaar een heuse expositie te zien was in de hal van Herbergier Reeuwijk. Eentje inclusief officiële opening met een hapje en een drankje erbij. En natuurlijk de trotse kunstenaars als ere-gasten.
Meer informatie over deze Herbergier: www.herbergier.nl/reeuwijk. Of bekijk hier een filmpje.
*Dit verhaal is onderdeel van een reeks die we delen in de week rond Wereld Alzheimer Dag, donderdag 21 september 2017. Met deze verhalen staan we stil bij het 10-jarig jubileum van de Herbergier en zoeken we naar de betekenis die een Herbergier heeft; niet alleen voor onze bewoners/gasten, maar ook voor de omgeving om hen heen.