Lieve medewerkers van Herbergier Bartlehiem,
Het is alweer ruim 7 maanden geleden dat wij mijn moeder (Feikje) hebben ‘ontvoerd’ en bij jullie hebben ‘gedumpt’ (haar woorden).
Dit was iets waar we al een tijd vreselijk tegenop hadden gezien omdat we wisten dat mijn moeder dit absoluut niet zou willen. Helaas bleek steeds duidelijker dat dit echt nodig was. Het was niet meer vertrouwd om haar alleen in haar huis te laten wonen, zelfs niet met verzorging. Extra lastig was dat wij ver weg wonen. Mijn moeder dichter bij ons laten wonen vonden we geen optie; zij is erg aan haar geboortegrond en taal gehecht en we waren bang dat ze, wanneer ze verder achteruit zou gaan, niet meer Nederlands zou kunnen spreken en dan helemaal zou vereenzamen.
Wij zijn bij de keuze voor haar toekomstige woonplek uitgegaan van wat zij altijd belangrijk vond. Ze moest om het huis heen kunnen lopen, een tuin erbij, ze is geboren en getogen in Burdaard (waar ook haar ouders, zusje en haar man/mijn vader begraven zijn) en natuurlijk wilde ze niet gescheiden worden van Gustav haar kat. Wat wij ook belangrijk vonden was dat ze niet ‘opgesloten’ zou worden.
Wij kwamen terecht bij jullie. Afspraak gemaakt met Rineke en mijn moeder meegenomen ter kennismaking. Op de terugreis in de auto was ze vreselijk boos op ons. Na wat twijfels hebben we toen toch besloten door te pakken omdat we het een prachtige plek vonden met erg vriendelijke mensen. Dit helaas zonder overleg met mijn moeder, zij wilde absoluut niet verhuizen.
Plan bedacht; mijn moeder een weekend met onze kinderen naar Ameland, waar ze altijd erg graag kwam. Wij dan met de beide schoonzonen haar spullen verhuizen en de kinderen zouden dan Beppe naar de Herbergier brengen en onze beide dochters zouden daar de 1e nacht blijven slapen (met hond) bij mijn moeder op de kamer. Aldus geschiedde en de rest van het verhaal is jullie wel bekend.
Wij hebben geen moment spijt van onze beslissing gehad. Wat is ze in een liefdevolle omgeving terecht gekomen!!! Niets is jullie teveel, jullie hebben volledige aandacht voor de bewoners, een arm om iemand heen wanneer diegene verdrietig is, een dekentje over doen wanneer iemand in slaap valt, jullie laten bewoners in hun waarde, jullie serveren lekker vers eten, lekkere hapjes, er zijn veel leuke activiteiten en uitjes en jullie denken fijn mee (ook met ons) bij lastige situaties.
Wytske Stuit, dochter van Feikje, december 2023
Liefdevolle aandacht
Rust, warmte, persoonlijke aandacht, liefdevolle bejegening, dienstbaarheid, bescheidenheid, samenwerken, respect, goede sfeer zijn zonder meer van toepassing op Herbergier Bartlehiem. Het rijtje is nog niet af. Er was altijd een goede balans tussen rust en activering en er werd vooral gezien wat er nodig was. Wij zijn de Herbergier Bartlehiem dankbaar dat onze moeder de laatste jaren van haar leven bij jullie heeft mogen wonen.
Framke Bolt, dochter van Hielkje, mei 2023
In goede handen
Op haar tachtigste stond mijn moeder Margreet nog volop in het leven, ze wandelde, fietste, gymde en zwom veel en had een druk sociaal en cultureel leven. Enkele malen per jaar reisde zij met vriendinnen naar haar geliefde Italië. Zelfs gaf zij op die hoge leeftijd nog viermaal per week Italiaanse les. Maar helaas werd ze vergeetachtig. Als enige dochter was het lastig om haar vanuit Friesland in Breda te helpen. Wekelijkse bezoeken waren onvoldoende en daarom werd in overleg besloten te verhuizen naar Friesland.
Eerst heeft zij bij ons thuis in Hardegarijp gewoond terwijl wij op zoek waren naar een voor haar geschikte locatie. Wij vonden een aanleunwoning in Hardegarijp waar zij met plezier en enige ondersteuning 3 jaar heeft gewoond. Maar de geheugenproblemen namen toe en zelfstandig wonen in een aanleunwoning was ook niet meer verantwoord. Een gesloten afdeling leek ons afschuwelijk voor haar. Wij hebben haar weer enkele maanden in huis genomen tot we lazen over De Herbergier in Bartlehiem. Ik ben daar een paar keer op bezoek gegaan en wist dat dit een goede plek voor haar zou zijn.
Het was inmiddels maart 2015 toen we mijn moeder van bijna 90 jaar oud verhuisden naar Bartlehiem. Ze werd hartelijk ontvangen en de gezellige en huiselijke woonkamer sprak haar zeer aan. Spelletjes heeft zij altijd leuk gevonden en daar is gelukkig geen gebrek aan. Met het open deuren beleid kunnen de bewoners ook vrij bewegen en met mooi weer langs de Dokkumer Ee naar de schippers zwaaien die langs varen.
Mijn moeder kan bijna niet meer lopen, maar toch kan je zien dat ze vaak zit te genieten van alle activiteiten die plaatsvinden, zoals stoelyoga, gym, muziek en spelletjes onder begeleiding van het fantastische vrijwilligerspaar Hans en Anny. De onderlinge sfeer tussen bewoners en medewerkers is bijzonder goed en de verzorging staat op een hoog peil. Wij zijn blij dat we destijds voor mijn moeder deze keuze hebben gemaakt.
Irene Ruijs, dochter van Margreet, maart 2023