“Er zit zoveel in mensen met dementie. Dat is indrukwekkend”, vertelt persoonlijk assistent Lon. “Pluk de gouden momenten en kijk naar wat er allemaal nog kan.”  

Voordat Lon als medewerker in de Herbergier aan de slag gaat, runt ze achttien jaar haar eigen kledingzaak in Zwolle. Op de vraag hoe die overgang van de retail naar zorg is, antwoordt ze: “Ik zie geen verschil. Bij beide staat de klant of bewoner centraal. En bij beide bejegen ik anderen zoals ik zelf ook bejegent wil worden en probeer ik te connecten.” 

Interactie via muziek

Lon werkt zo’n 32 uur per week diverse diensten en maakt Herbergier Olst vanaf de eerste dag begin mee. Ze kijkt dankbaar terug op die tijd. “Ik heb van alles mogen doen. Van koken en activiteiten ondernemen tot het volgen van een cursus voor huiskamervoorstellingen voor mensen met dementie.” In die cursus heeft zij geleerd dat je via muziek en zang veel interactie krijgt met bewoners. Maar met empathie kom je ook ver volgens Lon. “Met empathie tonen kan je verbinden. Door iemands gezichtsuitdrukking en lichaamshouding te ‘lezen’ kom je zoveel verder.”

“Mensen met dementie zijn zo vindingrijk in hun communicatie.”

Vooral opmerkelijk vindt ze de sfeer in de Herbergier. “Samen de krant lezen, naar de wekelijkse markt of een boodschapje doen. Het contact met de bewoners, familie en het team voelt niet als werken. Het is en moet bijzonder gewoon zijn.”

Positieve kijk

Indrukwekkend vindt Lon de capaciteit van mensen met dementie. “Ondanks het geweld in hun hoofd proberen ze manieren te vinden om zich te uiten en begrepen te worden. Zo vertelde een bewoonster een keer tijdens het ontbijt dat er iets aan het plafond zat. “Toen bleek er eten aan haar gehemelte te zitten. Ze zijn zo sterk en vindingrijk in communicatie.”

"Ga niet betuttelen, maar gebruik humor om het luchtig en waardig te houden."

Lon pleit voor een positievere kijk op mensen met dementie. “Er zit nog zo veel in die mensen. Kijk naar wat er nog wél kan en pluk dat. Of je dementie hebt of niet, mensen willen blijven zorgen en niet als patiënt behandeld worden.” Afleiding en humor is daarbij een dankbaar hulpmiddel. Als voorbeeld haalt ze een bewoonster aan die moet toiletteren. “Ga niet betuttelen en gebieden dat ze naar het toilet moet in het bijzijn van anderen. Maar zeg bijvoorbeeld met een dikke knipoog: ‘Zo mevrouw Janssen, we gaan even uw lippenstiften, want dit kan echt niet.’ Dat levert vaak een glimlach op en voor je het weet ben je onderweg naar het toilet. Zo houd je het luchtig en waardig.”

Tweede thuis

Na vierenhalf mooie jaren in de Herbergier begon het ondernemen toch weer te borrelen. Daarom is Lon dit jaar als persoonlijk assistent en gastvrouw begonnen met haar eigen bedrijfje lon2you. Sinds kort wordt zij door zorgondernemers Wijnand en Mariët ingevlogen om activiteiten te nemen met de bewoners in de Herbergier en schrijft zij verslagen voor Familienet. “Dat levert zulke leuke reacties op en verbindt familieleden met elkaar.” Ze is dankbaar weer terug te zijn op haar vertrouwde honk. “Dit is de kers op de taart. De Herbergier heeft een speciaal plekje in mijn hart en is mijn tweede thuis.”